امروزه سیستم‌های تهویه مطبوع خودرو تغییرات متعددی نسبت به قبلی داشته‌اند.
درصورتی که بخواهیم این سیستم‌ها را مبتنی بر نوع عملکردشان تقسیم‌بندی کنیم، به دو نوع دستی و اتومات می‌رسیم. پیرو توضیحاتی در ارتباط با هریک از این سبک‌ها ارائه خوا هیم اعطا کرد:
۱- سیستم تهویه مطبوع دستی در خودروها
در قبلی خودروها از سیستم تهویه‌ای برای تهیه هوای باطن کابین به کارگیری می‌کردند که فاقد هرگونه سنسوری بود. به عبارت دیگر این سیستم‌ها به طور حسی و صرفا با دستور سرنشین ماشین، دمای هوای باطن کابین را سرد یا این که گرم می کرد. هر گاه سرنشین رتبه حرفه را بیشتر میکرد، شدت و اقتدار سیستم نیز ارتقاء می‌یافت.
یکی گرانقدر‌ترین ایرادات سیستم‌های تهویه مطبوع دستی، عدم قابلیت تهیه دمایی اثبات برای شغل حرفه‌ها بود. در سود سرنشین همیشه در میان کم و بیش کردن مرتبه رشته‌ها، حیران میشد.
۲- سیستم تهویه مطبوع خود کار در خودروها
سیستم تهویه مطبوع خودکار در خودروهای مدرن گزینه به کارگیری قرار می گیرد. این سیستم از سنسورهای زیادی برای تهیه دمایی اثبات باطن کابین به کارگیری می‌نماید. در واقع وقتی که سرنشین دمای مشخصی (به صورت نمونه ۱۸ سکو سانتی‌گراد) را گزینش می‌نماید، سیستم دائما در اکنون اندازه‌گیری دمای هوای خروجی میباشد. آن‌گاه داده ها دریافتی را برای کنترلر ورودی ارسال می‌نماید تا با تهیه خود کار سرعت رشته‌ها، دمای باطن کابین بر روی عدد ۱۸ اثبات باقی بماند.
سیستم‌های توسعه یافته تهویه مطبوع اتومات، مجهز به سنسورهای شمسی می باشند که بر روی داشبورد ماشین نصب گردیده است. این سنسورها دمای درون کابین را تحقیق نموده و بر طبق داده ها استحصال گردیده، به صورت خود کار، شدت کارکرد سیستم را تغییر و تحول میدهند. در فیض سرنشینان متوجه تغییرات دما نشده و همواره حس مطلوبی خواهند داشت.
دکمه های سیستم کروز کنترل و کاربرد آن ها